دو فرآیند مختلف برای تولید الیاف بامبو وجود دارد: مکانیکی و شیمیایی. فرآیند مکانیکی مستلزم له کردن قسمت‌هایی از گیاه است که از چوب ساخته شده‌اند، سپس آنزیم‌های طبیعی را برای تشکیل مخلوط خمیری به آن اضافه می‌کنند. سپس این مواد غربال می‌شوند تا الیاف طبیعی را از بین ببرند و سپس به نخ ریسیده می‌شوند. اکثر نخ ها به این روش مکانیکی ساخته نمی شوند زیرا زمان بر، پر زحمت و پرهزینه است.

به طور کلی، تولید شیمیایی رایج ترین روشی است که برای ساخت منسوجات بامبو استفاده می شود. هیدرولیز با استفاده از فرآیند ویسکوز انجام می شود. اساساً شاخه ها و برگ های بامبو در یک حلال شیمیایی پخته می شوند، از صافی عبور داده می شوند و در یک حمام شیمیایی قرار می گیرند که در آنجا سفت می شوند و رشته های تشکیل می دهند. سپس فرآیند چند مرحله ای بلیچینگ وجود دارد. روش شیمیایی ساخت الیاف "ریون" در نظر گرفته می شود که معمولاً در تشکیل پنبه نیز یافت می شود.

بهترین پروژه های DIY ساخته شده با نخ بامبو، پروژه هایی هستند که برای آب و هوای گرمتر طراحی شده اند. نخ بامبو تقریباً در همه دسته های وزنی موجود است، به این معنی که می توان آن را تقریباً برای هر کار بافتنی یا قلاب بافی که قابل تصور باشد استفاده کرد. یک آیتم ایده آل برای ساختن با نخ بامبو، هر نوع تاپ، به خصوص تونیک یا لباس است. بهتر است این کار با سوزن های بامبو انجام شود، زیرا بامبو می تواند سر بخورد و حتی با سایر انواع سوزن ها فرسوده شود.

به طور کلی، نخ بامبو سوزن بهترین راه برای حل این مشکلات با هر نوع نخی است. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که نخ بامبو به دلیل ماهیت خود سنگین تر است، بنابراین یاردی معمولاً کوتاه تر از سایر نخ های هم وزن و گرم است. بامبو بدون شک منبع خوبی برای نخ است. اما با هر چیزی، همیشه ویژگی هایی برای خسته شدن وجود خواهد داشت و استفاده از نخ بامبو نیز از این قاعده مستثنی نیست. در اینجا چند نکته برای دانستن قبل از در نظر گرفتن نخ بامبو برای پروژه وجود دارد تا گیج نشوید.